Category สาระความสุข

มีคำพูดที่ว่า “เป็นตัวของตัวเองดีที่สุด” แม้จะเป็นคำแนะนำที่ดี แต่เพียงแค่คำพูดประโยคเดียว คงไม่สามารถที่จะทำให้เรานำมาเป็นแนวทางให้ตัวเราเองได้ตลอดเวลา เราใช้เวลาส่วนหนึ่งกับการไขว่คว้า แสวงหาเพื่อให้ได้มา ใช้เวลาอีกส่วนหนึ่งกับการรักษา ดูแล และประคับประคอง ชีวิตคือการใช้เวลากับการอยู่รอด แต่ไม่เคยมีใครคิดที่จะเอาตัวรอด จากความทุกข์ ความร้อนใจหรือสิ่งไม่ดีต่างๆ รอบข้างตัวเรา ที่เข้ามาในชีวิต ทุกๆอย่างนั้นเราใช้เวลามามากพอแล้ว …อย่าลืมให้เวลาตัวเองบ้างเพื่อให้ตัวเราเองได้ปล่อยวางอย่างที่ควรจะเป็น ร่างกายยังได้พัก แล้วใจเราล่ะ ได้พักบ้างหรือยัง? คำเปรียบเทียบที่ดีก็คือให้มองเหมือนร่างกายเราเป็นเครื่องจักร ส่วนเราเป็นช่างเดินเครื่อง และการให้เวลาซ่อมแซมเครื่องก็เป็นหน้าที่อย่างหนึ่งของคนเดินเครื่องจักรเช่นกัน “มาอยู่กับตัวเอง ใช้เวลากับตัวเอง มีความสุขกับตัวเองให้มากขึ้นได้” การให้เวลาตัวเองคือการให้รางวัลตัวเอง ความคิดทำร้ายตัวเองได้แย่ที่สุดก็คือการที่คุณมองว่า “ตัวเองไม่สำคัญ” และการที่จะหยุดความคิดแบบนี้คุณต้องหาวิธีให้รางวัลตัวเองอยู่เสมอ ใจดีกับตัวเอง และดูแลตัวเองให้ดี สิ่งที่สามารถเริ่มได้วันนี้เลยก็คือการทำสมาธิ เป็นการหาความสุขให้กับตัวเองได้ทุกวัน ความสุขเพียงเล็กๆ น้อยๆ ก็มีค่า เพียงแค่นั่งหลับตา ผ่อนคลาย ทำใจสบายๆ ยิ้มให้กับตัวเอง ก็เป็นการให้รางวัลอันแสนวิเศษกับตัวเองแล้ว ไม่เสียเงิน ไม่รบกวนใคร ไม่ทำร้ายใคร  สมาธิยังเป็นการ ลด “ความไม่ดี” ออกไปจากชีวิตของเราได้ด้วย การนั่งสมาธิเป็นการที่จะอยู่กับตัวเองให้มีความสุข เราก็ต้องลดสิ่งที่ทำให้เราไม่มีความสุขออกไปจากชีวิตด้วย ความไม่ดีในชีวิตมาได้ในหลายรูปแบบ บางครั้งก็มาในรูปแบบของคนรอบข้าง อาจจะประพฤติตัวไม่ดี หวังไม่ดีกับเรา แน่นอนว่าทางที่ดีที่สุดก็คือการตัดคนพวกนี้ออกไปจากชีวิต แต่บางครั้งการตัดอะไรออกไปหมดเลยก็ไม่สามารถทำได้ สมาธิ จะทำให้รู้สึกสบายใจ สามารถปรับมุมมองความคิดของเราให้ยอมรับสิ่งนั้นได้ และการลดความไม่ดีเหล่านั้นออกไปจากชีวิต จำไว้ว่าความสุขจากการอยู่กับตัวเองนั้นมีมากกว่าที่คุณคิด มีหลายคำที่ใช้อธิบายความสุขกับการอยู่กับตัวเอง เช่นการอยู่กับปัจจุบัน การพอใจในสิ่งที่มี คำพูดเหล่านี้อาจทำให้เราเข้าใจได้ว่าวิธีการหาความสุขต้องหาจาก “ข้างในเท่านั้น” เรานั่งสมาธิมีความสงบ…ก็มีความสุขได้  “ลองให้เวลาตัวตัวคุณเอง แล้วคุณจะพบความสุขที่คุณแสวงหา” 

การนั่งสมาธิ แผ่เมตตาพร้อมๆ กัน กับนั่งสมาธิคนเดียวดีแบบไหนดีกว่ากัน นั้นเป็นเรื่องที่มีความสงสัยสำหรับหลายคนอยู่ไม่น้อย วิทยาศาสตร์พิสูจน์แล้วว่า การนั่งสมาธิพร้อมกัน ทำให้เกิดคลื่นพลังงานดีเชื่อมโยงทั่วโลกเป็นเรื่องจริง  เรื่องนี้เป็นการทดลองใหญ่ระดับโลก ตอนนี้ทั่วโลกมีการใช้เครื่องเรโซแนนซ์ วัดระดับคลื่นความถี่ของคนทั้งโลก ว่าตอนนี้คลื่นความถี่ของมนุษย์เรานั้นเป็นยังไงบ้าง มีภาพถ่ายคลื่นความถี่ที่ต่างชาติสนใจมากเป็นพิเศษ พบว่าในประเทศไทย ช่วงที่วัดมีกิจกรรมสวดมนต์ นั่งสมาธิ แผ่เมตตา เกิดคลื่นพลังงานดี แผ่ออกมาแล้วส่งผลให้คลื่นความถี่ทั้งโลกมันดีขึ้น เมื่อไหร่ก็ตามที่เราทำในสิ่งที่ดี ทำสมาธิ แผ่เมตตา ส่งความรักความปรารถนาดีให้กับคนทั้งหมด สิ่งนั้นจะมีคลื่นพลังงาน จากดวงใจทุก ๆ ดวงของทุกๆคน จากหัวใจของแต่ละคนมันจะลอยขึ้นไปบนอากาศและจะลอยไปบนชั้นบรรยากาศ เค้าเรียกว่าเรโซแนนฟรีแคนซี่  เรโซแนนฟรีแคนซี่เป็นฟรีเคนซี่ของระดับโลก ที่ลอยไประดับคลื่นความถี่ของโลก ซึ่งตอนนี้มันก็จะเชื่อมใจถึงใจ เชื่อมโยงหากันทั่วทั้งโลก ทำให้ไม่แปลกใจเลย ว่าทำไมเวลาเรารู้สึกดีกับคนอื่น คนอื่นก็สัมผัสได้ และเราก็เคยสัมผัสได้บ้างไหมว่า คนนี้ น่าจะไม่ชอบเรา หรือ เห็นหน้าคนๆนี้ เราไม่ชอบเลย เพราะ เราสัมผัสคลื่นพลังงานได้นั่นเอง  ช่วงเวลาไหนก็ตามที่เรานั่งสมาธิแผ่เมตตาพร้อมกันมันจะเชื่อมกันทั่วทั้งโลกแล้ว ถ้าเราส่งคลื่นกระแสความดีออกไปทั่วถึงกัน คนทั้งโลกรับรู้ได้ ไม่ใช่เพียงแค่เรา หากคนทั้งโลกรับรู้ได้แล้วมันจะเกิดอะไรขึ้น มันจะทำให้ระดับจิตคนทั้งโลกจค่อยๆดีขึ้น      วันที่ 22 เมษายนของทุกปี สหประชาชาติกำหนดให้เป็น คุ้มครองโลก Earth Day แล้วเราจะพบว่า การจะคุ้มครองโลกได้จริงๆ นั้น โลกทางกายภาพมีความสำคัญ นั่นคือที่มาของคำว่า Earth Day ซึ่งจริงๆ แล้วถ้าจะให้คุ้มครองโลกทางกายภาพได้ มันต้องเริ่มจากใจ สำคัญที่ใจมนุษย์ ถ้าใจมนุษย์เร่าร้อนด้วยความโลภโกรธหลงเมื่อไหร่ “ยากที่จะคุ้มครองโลกภายนอกให้เป็นสุข“  “การคุ้มครองโลกต้องเริ่มที่ใจคน” จากนั้น “สิ่งแวดล้อมดินอากาศฟ้า” ก็จะดีตามใจเราไปหมด รวมทั้งมนุษย์ และสัตว์ทั้งหลาย ก็จะอยู่ร่วมกันอย่างผาสุก เพราะไม่เบียดเบียนกัน ถ้าแก้ที่ใจได้ ก็จะแก้ไขได้ทุกเรื่อง เมื่อทำสมาธิ เอาใจเราเองมาหยุดมานิ่ง ไม่คิดฟุ้งซ่าน หยุดนิ่งอยู่ในตัว จะเกิดความสุขจากสมาธิ เป็นสุขอิ่ม เย็น สบาย ใจชุ่มเย็น ใจขยายไปทั้งโลก มีความรู้สึกรักเพื่อนมนุษย์ รักชีวิตคนตนเองและชีวิตคนอื่น รักสิ่งแวดล้อม รักธรรมชาติ ใจอ่อนโยน นุ่มนวล เป็นอันหนึ่งอันเดียวกับธรรมชาติรอบตัว เป็นความสุขที่มากกว่าแล้วเราจะเข้าใจที่พระพุทธเจ้าตรัสว่า นตถิ สนติ ปรมํ สุขํ ความสุขอื่นยิ่งกว่าความสงบไม่มี เพียงแค่เราแผ่เมตตาส่งความรักความปรารถนาดีให้กับตัวเราเองให้กับเพื่อนร่วมทีมให้กับคนที่อยู่รอบรอบตัวเราแล้วมันเป็นหน้าที่ของเราทุกคนที่จะส่งคืนความปรารถนาดีให้กับทุกคน มันจะค่อยค่อยส่งไปเรื่อยเรื่อย เรื่อยเรื่อย ส่งไปยังชั้นบรรยากาศ ส่งไปยังพื้นที่ต่างๆทั่วโลก แล้วในที่สุดสันติภาพโลกมันจะเกิดขึ้น ในที่สุดขอเพียงแค่ว่าเราเข้าใจในเรื่องของการส่งความรัก ความปรารถนาดี แผ่เมตตาให้มนุษย์ เริ่มจากตัวเราเองก่อน ให้ตัวเราเองแล้ว ก็แผ่ความรัก ความปรารถนาดี ให้เพื่อนพี่น้องและมนุษย์ทั่วๆไปเราก็จะได้รับความรู้สึกนั้น อย่างแท้จริง เมื่อไหร่ก็ตามที่หัวใจของเรารวมเป็นหนึ่งเดียวกันเหมือนเรารักเขาจริงๆ…

ทุกคนนั้นมีอารมณ์เหมือนกันเป็นอารมณ์ที่ถูกซ้อนเอาไว้อยู่ภายในตัวของเรา เพียงแต่รอวันที่จะแสดงออกมาเท่านั้นเองคนเรานั้นมีอารมณ์ที่เป็นพื้นฐานอยู่ 2 ประเภท คือ อารมณ์ด้านบวก และอารมณ์ด้านลบ อารมณ์ที่เป็นตัวการร้ายที่ทำลายเรามากที่สุด นั้นก็คือ อารมณ์ด้านลบ เป็นอารมณ์ที่ไม่พึงปรารถนาก่อให้เกิดความทุกข์ เป็นอารมณ์ที่ก่อให้เกิดโทษแก่ร่างกาย เช่น ความโกรธ ความกลัวความวิตกกังวล ความรู้สึกผิด ความรู้สึกอับอาย “อารมณ์ร้ายนั้นจะทำให้เราแก่ง่าย ตายเร็ว” เมื่อคุณโกรธ โมโห หงุดหงิด ฉุนเฉียว เจ้าอารมณ์ ร่างกายนั้นจะหลั่งสารตัวหนึ่งมากขึ้นนั้นคือ Cortisol ฮอร์โมนความเครียด ถ้าหากมีมากเกินไปจะทำให้เราเป็นโรคเครียด แก่ง่าย ทำให้เกิดโรคต่างๆ ตามมา แล้วเราก็จะมีอายุที่สั้นลงเข้าไปอีก โดยธรรมชาตินั้น อารมณ์ของคนเรามีการเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา แต่ละอารมณ์ก็มีระดับแตกต่างกันขึ้นอยู่กับสิ่งเร้าที่มากระทบ ขึ้นกับประสบการณ์การรับรู้ และกระบวนการคิดของแต่ละบุคคล วิธีการเปลี่ยนอารมณ์ที่ดี นั้นคือ “ฝึกให้รู้ตัวเสมอและมีสติอยู่กับการรู้ตัว” รู้ว่าขณะนี้เรากำลังรู้สึกอย่างไรกับตัวเองหรือสิ่งที่เกิดขึ้นรอบ ๆ ตัว คิดอย่างไรกับความรู้สึกอย่างนั้นและความคิดความรู้สึกนั้นมีผลอย่างไรกับการแสดงออกของตนเอง สร้างความรู้สึกดี ไม่ทำให้ไม่คิดถึงเรื่องที่ทำให้อารมณ์เสีย การฝึกสมาธิ ก็เป็นวิธีทำให้เรารับรู้อารมณ์ของตัวเราได้ดี เราจะจับสัญญาณเตือนทางอารมณ์ได้ดี  และจะทำให้เราจัดการอารมณ์ที่ไม่ดีได้เร็วที่สุด  วิธีเปลี่ยนอารมณ์ร้ายคือ การสร้างอารมณ์ดี ที่ง่ายที่สุด คือ “ให้เอ็นดูตัวเราเอง” ด้วยการมีเมตตาต่อตัวของเรา ปรารถนาดีต่อตัวของเรา กายและใจของเราจะเป็นสุข อย่าให้ความทุกข์หรืออารมณ์ร้ายเข้ามาได้ ความเมตตาต่อตัวเอง เป็นการยอมรับความไม่สมบูรณ์แบบของตัวเอง โดยไม่คิดโทษตัวเองและเข้าใจว่าการทำผิดพลาดเป็นเรื่องปกติที่สามารถแก้ไขได้ จะทำให้เรามีมุมมองที่ดีต่อตัวเองและคนรอบข้าง ช่วยลดความเครียด  พัฒนาอารมณ์ร้ายๆ และทำให้ชีวิตมีความสุขขึ้น “อารมณ์ดี อารมณ์เดียว อารมณ์สบาย” อารมณ์ที่ไม่ทำลายเรา

รอยยิ้มนั้นเป็นสัญลักษณ์ที่เราใช้แทนความรู้สึกที่มีความสุขและความสนุกสนาน คนเราต่างมีเหตุผลมากมายที่จะยิ้มในแต่ละวัน ยิ้มเพื่อทักทายผู้อื่น ยิ้มเพื่อที่แสดงอารมณ์ที่รู้สึก ณ ขณะนั้น รอยยิ้มไม่ได้มอบเพียงความรู้สึกที่ดีให้กับตัวผู้ยิ้มและคนรอบข้างเท่านั้น “การยิ้มยังอาจช่วยสร้างสุขภาพกาย สุขภาพจิต รวมถึงชีวิตที่ดีขึ้นในแบบที่คุณไม่รู้ตัว” การยิ้มว่าเป็นสิ่งสำคัญ เวลาเราเจออุปสรรค มันไม่เกิดประโยชน์ที่จะทำหน้าแหยๆ ที่จะร้องไห้ ที่จะถอนหายใจ เจออุปสรรคยิ่งหนักเท่าไหร่ ยิ่งเราไม่รู้ว่าจะทำอะไร ยิ่งต้องยิ้ม ลองพยายามยิ้มออกมา เพราะการยิ้มคือการให้กำลังใจตัวเอง ทำให้เรามีกำลังใจต่อตัวเองเพื่อต่อสู้กับอุปสรรคที่เข้ามา การยิ้มเป็นการตั้งสติ ที่ดีอีกวิธีหนึ่ง เพราะเกิดมามันก็ต้องอัตตาหิ อัตตโน นาโถ เกิดมาก็ต้องพึ่งตัวเอง ยิ้มให้กำลังใจตัวเอง เป็นการตั้งสติ ยิ่งเจออุปสรรค อย่าหน้าเสียเด็ดขาด ยิ้มไว้ก่อนเลย อะไรจะเกิด ตอนจบจะเป็นยังไง อย่างน้อยก็จบแบบหน้าหล่อๆ หน้าสวยๆ อย่าจบแบบหน้าแหยๆแบบนี้เห็นแล้วหมดกำลังใจ รอยยิ้มนั้นทำให้หัวใจมีความสุข เมื่อคุณมีรอยยิ้มปรากฏบนใบหน้า นั่นก็จะทำให้เรารู้สึกมีความสุขตามไปด้วย นอกจากนั้น ยังทำให้คุณรู้สึกผ่อนคลาย อัตราการเต้นของหัวใจช้าลง การผลิตฮอร์โมนคอร์ดิซอร์ (Cortisol) ลดลง ความเครียดลดลง และอาจทำให้ความดันโลหิตลดลงได้ชั่วคราวด้วยนอกจากนั้น รอยยิ้มที่เรียบง่าย ยังสามารถกระตุ้นการสื่อสารของระบบประสาท รวมถึงสารสื่อประสาทที่กระตุ้นอารมณ์ เช่น โดพามีน (Dopamine) เซโรโทนิน (Serotonin) และเอนดอร์ฟิน (Endorphins) ซึ่งเอนเดอร์ฟินนั้นทำหน้าที่ในการบรรเทาอาการปวดตามธรรมชาติ และช่วยให้ร่างกายหลับได้ง่ายขึ้น รอยยิ้มจึงเป็นเหมือนเป็นยาแก้ซึมเศร้าตามธรรมชาติด้วย การยิ้มอย่างใจจริงน่าจะเป็นสิ่งที่ดีกว่า เราจึงควรหัดและเรียนรู้วิธีการยิ้มด้วยกล้ามเนื้อทุกส่วนบนใบหน้าโดยเฉพาะดวงตา ที่อาจทำให้รอยยิ้มฝืน ๆ นั้นดูจริงใจมากยิ่งขึ้น ยิ้มเข้าไว้ในทุกสถานการณ์ที่สามารถทำได้และแบ่งปันรอยยิ้มให้กับคนรอบข้าง เพื่อสร้างความรัก ความสุข และความรู้สึกที่ดีให้แก่กัน นอกจากนี้ เรายังควรเรียนรู้วิธีที่จะมีความสุขและอารมณ์ดีจากภายในเพื่อสุขภาพกายและจิตที่ดียิ่งขึ้นอีกด้วย “เพราะรอยยิ้ม คือหน้าต่างของความสุข”

เราลืมมองอะไรไปรึเปล่า? ในชีวิตเราเกิดมาเจอผู้คนมากมาย บางครั้งมองไปทางไหน ทำไม่เจอแต่อะไรแบบนี้ …คนนั้นก็แย่ ชอบนินทาคนอื่น …คนนั้นไม่เป็นมิตร ไม่มีน้ำใจ เห็นแก่ตัว …คนนั้นนิสัยไม่ดีเลย แถมพูดมาก น่ารำคาญ …คนนั้นดีแต่พูด ไม่เห็นทำเลย ดีแต่เอาหน้า ทำไมรอบตัวเราถึงมีแต่คนแย่ๆเต็มไปหมด ก่อนที่จะมองไปรอบตัว เรามาหัน “มองตัวเอง” ก่อนดีกว่า เราจะมองตัวเองได้นั้น เราต้องมองเข้ามาในตัวของเรา พิจารณาตัวของเรา เข้าใจตัวของเราเองก่อน อย่าเอาตัวเอาไปมองคนอื่น เพราะนั่นเป็นการทำร้ายตัวเราเองโดยไม่รู้ตัว จะทำให้เราเกิดความเครียด สุขภาพกายและใจ เราก็จะได้รับผลจากการกระทำของตัวเอาเองไปด้วย การมองตัวเอง ไม่ใช่มองเพื่อยึดตัวเองเป็นหลัก ไม่ใช่เป็นการเอาแต่ใจตัวเอง เพราะคนที่คิดเอาแต่ใจตนเอง มักจะไม่สนใจในความรู้สึกของคนอื่น และมักจะไม่มีการปรับปรุงตัวเอง และไม่สามารถจะนำสิ่งนั้นมาใช้พัฒนาตัวเองได้ หากจะมองตัวเองให้ออกนั้น จะต้องมีการมองด้วยใจ ใจที่มีการฝึกสมาธิ เราเพราะสมาธิ จะช่วยให้เราผ่อนคลายจะสิ่งรอบตัว ทำให้ใจของเราไม่ไปเกาะเกี่ยว เหนี่ยวรั้ง ในคน สัตว์ หรือสิ่งของต่างๆ  สมาธินั้นทำให้เราโฟกัส ตัวของเราได้อย่างเต็มที่ พิจารณาตัวของเราเองได้อย่างถี่ถ้วน ว่าที่เรามองคนอื่นแบบนั้น เป็นเพราะอะไร ถ้าเป็นเรา เราจะทำแบบนั้นไหม จะเป็นคนแบบนั้นไหม พอมองตัวเองจนเข้าใจแล้ว  ก็เข้าใจสิ่งอื่น  คนอื่นได้หมดทุกอย่าง การมองตัวเองด้วยสมาธิ อาจจะฟังแล้วเป็นเรื่องแปลก  แต่นั้นคือเป็นความจริงทีเดียว ขอเพียงให้เราเข้าใจตัวเองอย่างแท้จริง ก็เข้าใจสิ่งอื่น คนอื่นได้หมดว่าเป็นอย่างไร เพราะโลกคือตัวเรา มองไปในตัวเรา ก็จะเห็นทุกสิ่งทุกอย่างชัดเจน แต่คนส่วนใหญ่ไม่เป็นอย่างนั้น มัวแต่มองคนอื่น ให้เข้าใจคนอื่น มองแล้วก็ร้อนใจ เห็นแล้วก็ไม่เข้าใจ อยากเข้าใจคนอื่นแต่ลืมมองตัวเอง อย่างนี้ทำไปเท่าไรก็ไม่เข้าใจ อย่าเอาเวลาที่มัวแต่มองคนอื่น วิพากษวิจารณ์คนอื่น เปลี่ยนเป็นมองตัวเองแทน มาดูว่าเรายังขาดตกบกพร่องอะไรตรงไหน มีอะไรที่เราจะสามารถทำชีวิตของตัวเองให้ดีขึ้นได้บ้าง เมื่อเรารู้จักประเมินตัวเอง และไม่ตัดสินคนอื่น ตัวเราจะเบาลง เพราะฉะนั้น การฝึกสมาธินี่แหละ จะเป็นวิธีเพื่อตัวของเรา เป็นวิธีมองตัวของเราเองก่อน ก่อนที่จะมองคนอื่น เพราะเราเองจะเข้าใจตัวของเราเองดีที่สุด

คุณเคยได้ยินคนพูดแบบนี้มั๊ย? ฉันเป็นพวกบาปหนา ทำผิดพลาดมาเยอะ ให้ทำความดี ทำไม่ได้หรอก เดี๋ยวจะยิ่งได้บาปเปล่าๆ มีคนที่เชื่อว่า เกิดมาชาตินี้ทำดีไม่ได้ โดยที่ไม่รู้ตัวเลยว่า นี่คือการดูถูกตัวเองซ้ำเข้าไปอีก แล้วตัวคุณเองเป็นแบบนี้หรือเปล่า หรือคนใกล้ตัวคุณเป็นแบบนี้ไหม ? ช่วงนี้คงหนีไม่พ้นกับกระแสเรื่องราวของ “คังคุไบ” โสเภณีผู้ทรงอิทธิพล กับเรื่องราวการต่อสู้เพื่อศักดิ์ศรีและเสรีภาพ จนคนกราบไหว้ในอินเดีย หนังอินเดียที่เล่าเรื่องราวสะท้อนสังคมของหญิงโสเภณีที่ได้ก้าวขึ้นมาเป็น ‘หญิงแกร่งแห่งมุมไบ’ ที่กำลังขึ้นเทรนด์อันดับ 1 ใน Netflix อาชีพโสเภณี ที่ว่ากันว่าเป็นอาชีพเก่าแก่นั้นเพราะว่ามีมาหลายพันปี โดยในสมัยพุทธกาลนั้นโสเภณี เป็นบุคคลที่มีชื่อเสียงและมีเกียรติเป็นอย่างมาก เพราะทำเงินให้กับบ้านเมืองได้มากมายมหาศาล  ในยุคพระพุทธเจ้าเองก็มีสตรีผู้ทรงอิทธิพล ดีกรีแต่ละนางนั้นไม่ธรรมดา เพราะมีค่าตัวตั้งแต่หลักแสนไปจนถึงหลักล้าน แต่พวกเธอกลับเลือกที่จะทิ้งทุกอย่างเพื่อแสวงหาความสงบสุขของใจ สร้างบุญกับพระพุทธเจ้า มีหลักฐานปรากฏในพระไตรปิฏก สตรีทั้ง 5 ที่ถูกพูดถึงในยุคนั้นคือ นางอัมพปาลี ,        นางวิมลา , นางอัฑฒกาสี , นางปทุมวดี และนางสิริมา เราจะมาเรียนรู้ 3 เทคนิค เอาชนะความผิดพลาดในอดีต ให้ชีวิตสุดปัง จาก Case Study 5 หญิงโสเภณีในสมัยพุทธกาลที่บรรลุธรรม ว่าเป็นอย่างไร  คนที่ 1. นางอัมพปาลี  เธอเป็นโสเภณีสาวสวยอันดับต้น ๆ ในพุทธพุทธกาล เธอไม่ดูถูกตัวเอง ไม่ปิดกั้นตัวเองจากความดี  ได้ทิ้งอดีตที่ผิดพลาด ด้วยความศรัทธาที่มีต่อพระพุทธเจ้า และนางเป็นโสเภณีคนแรกที่ถวายที่ดินสวนมะม่วงเพื่อสร้างวัด ทำให้เกิดวัดที่ใช้เผยแผ่และตั้งมั่นพระพุทธศาสนา พูดได้ว่าที่พระพุทธศาสนาจากอินเดียเผยแผ่กว้างไกลทั่วทุกทวีปในสมัยนั้นและเผยแผ่มาถึงประเทศไทยก็ถือเป็นผลการไม่ดูถูกตัวเอง ไม่หันหลังให้ความดีของโสเภณีอัมพปาลี และบทสรุปชีวิตของเธอน่าสนใจ เพราะท้ายที่สุดเธอได้ออกบวช เอาชีวิตเป็นเดิมพันในการฝึกนั่งสมาธิ จนเข้าถึงพระสัมมาสัมพุทธเจ้าภายในตัว บรรลุเป็นพระอรหันต์ หมดทุกข์เข้าพระนิพพาน เป็นการประสบความสำเร็จขีดสุดของการเกิดมาเป็นมนุษย์  คนที่ 2. นางวิมลา  แม้จุดเริ่มต้น เธอเป็นโสเภณีทำบาปหนักคือ เธอเห็น “พระมหาโมคคัลลานะ” บิณฑบาตอยู่ในเมืองเวสาลี พอเห็นแล้วปิ๊งเลยค่ะ เกิดความรัก ไม่เพียงเท่านั้น นางเดินติดตามพระโมคคัลลานะไปถึงที่อยู่ เมื่อเห็นพระโมคคัลลานะอยู่รูปเดียว จึงได้โอกาสเข้าไปพูดจาและแสดงท่าทางอาการยั่วยวน ตรงนี้แหละยิ่งบาปหนักเข้าไปใหญ่ แต่พระเถระไม่หวั่นไหวและรู้ทัน จึงกล่าวเตือนให้เธอได้สติ รู้สึกละอายต่อบาป เลื่อมใสในพระพุทธศาสนาเลิกอาชีพโสเภณี พอนางอายุมากได้ขอออกบวชไม่นาน ก็ตั้งใจฝึกสมาธิ จนบรรลุธรรมเป็นพระอรหันต์ คนที่ 3 นางอัทฒกาสี นางเป็นลูกสาวเศรษฐี ช่วงวัยรุ่นเธอหนีตามชายคนรักคนฐานะยากจนใช้ชีวิตครองคู่กัน แต่เธอก็โดนความรักทำร้ายต้องเลิกรากัน จะกลับบ้านก็ไม่ได้ จึงไปเป็นโสเภณี  ชีวิตเธอเจอมรสุมมาเยอะมาก เธอสู้ชีวิตมากแต่เพราะความหน้าตาดี จึงมีชื่อเสียงโด่งดัง แต่ความปลอดภัยในชีวิตและทรัพย์สินไม่มีเลย เหนื่อยจากงานแม้ได้เงินเยอะ แต่โจรจ้องจะปล้นตลอดเวลา ชีวิตเธอเลยไม่มีความสุข เพราะนางออกจากบ้านไปไหนไม่ได้จริงๆ มีคนจะลอบทำร้ายตลอด จึงอยากออกบวช และได้บวชแบบ ทูเตนะอุปสัมปทา คือบวชโดยมีคณะทูตที่พระพุทธเจ้าส่งมาช่วยบวชให้…

ความขี้เกียจ เชื่อได้ว่ามันอยู่ภายในตัวของเราทุกคน หรือเรียกได้ว่าฝังอยู่ใน DNA ของเราทุกคนก็ว่าได้ แต่ความขี้เกียจนั้นจะเกิดขึ้นมาตอนไหน? เราจะความคุมมันอย่างไร? เราต้องถามก่อนว่า คนเราจะทำอะไร เพื่ออะไร เพราะอะไร คนเราจะทำอะไรได้ต่อเนื่องได้นั้น จะต้องรับรู้ว่ามีประโยชน์อย่างไร ดีอย่างไร ทำให้เราอยากทำต่อเนื่อง อย่างมีความสุข เช่นเดียวกันเราก็ต้องรู้ก่อนว่า สมาธินั้น ให้อะไรกับเรา เพราะปัญหาของแต่ละคนไม่เหมือนกัน เช่น บางคนนั่งสมาธิเพราะว่าสมาธิช่วยในเรื่องของความเครียดได้ บางคนนั่งสมาธิเพราะว่าสมาธิช่วยจัดระบบความคิดได้ บางคนนั่งสมาธิเพราะว่าสมาธิเพราะช่วยให้ความคุมอารมณ์ได้ และอื่นๆอีกมากมาย เคยไหมที่เรารู้ว่าสมาธิดี แต่เราก็ยังขี้เกียจนั่ง แล้วจะทำอย่างไรดี สิ่งที่จะทำให้เรา รักการนั่งสมาธิ นอกจากจะรับรู้ถึงประโยชน์แล้ว สิ่งสำคัญแรกก็คือ เราต้องนั่งแล้วรู้สึกมีความสุข และสนุกทุกครั้งที่เราได้ทำ หากเรามีความสุข และสนุกแล้วละก็ เราจะสามารถทำได้อย่างต่อเนื่อง โดยไม่รู้สึกว่าเป็นการบังคับตัวเอง เหมือนหน้าที่ความรับผิดชอบ การนั่งสมาธิ หากเรานั่งโดยคิดว่าเป็นหน้าที่ความรับผิดชอบแล้วละก็ จะทำให้มีความรู้สึกว่าเป็นการบังคับ ทำให้ไม่เกิดความสบายทั้งกายและใจ ไม่อยากนั่ง ประโยชน์ที่จะได้รับ ก็ไม่สามารถรับได้อย่างเต็มที่ ทีนี้เราก็มาดูถึงประโยชน์ที่ตัวเราเองได้รับจากการนั่งสมาธิว่ามีอะไรบ้าง เราได้เห็นประโยชน์ด้วยตัวเราเองไหม? หากเราได้เห็นประโยชน์ด้วยตัวเราเอง เราจะอยากจะนั่งสมาธิ หากเรายังไม่เห็นประโยชน์ ต้องมาดูว่า เราทำถูกวิธีไหม? เพราะสมาธิไม่ใช่แค่การนั่งหลับตาเฉยๆ อย่างเดียว หากเราเห็นประโยชน์แล้ว ไม่ใช่แค่เห็นประโยชน์เพียงอย่างเดียว เราต้องทำแล้วสนุก มีความสุขในทุกๆ ครั้งที่นั่งด้วย หากถามว่าเรานั่งหลับตาแล้วสนุกเป็นอย่างไร ก็อย่างเช่น ต้องทำเหมือนกับการเล่นเกมส์ ดูทีวี วาดรูป อ่านหนังสือ ที่มีความสุข และสนุกไปด้วย ความสุข ในที่นี้คือความสุขที่เกิดจาก ใจที่สงบ ใจที่นิ่ง หากเราไม่ได้นั่งสมาธิมาก่อนเราก็จะไม่รับรู้ถึงความสุขของใจที่นิ่ง ใจที่สงบ แบบนี้เป็นอย่างไร ตัวอย่างเช่น มีคนบอกว่า อาหารจากนี้อร่อย เราไม่เคยชิม เราจะรู้ได้อย่างไรว่าอร่อย เพราะฉะนั้น เราต้องพิสูจน์ สมาธิก็เช่นกัน เป็นเรื่อง เอหิปัสสิโก คือเชิญมาพิสูจน์เถิด เพราะว่าการนั่งสมาธิที่มีความสุข จากการที่ใจนิ่ง ความสุขแบบนี้ สามารถสัมผัสได้แต่ละคน เป็นความสุขที่ไม่สามารถอธิบายได้ บางคนนั่งแล้วรู้สึกเวลาผ่านไปเร็วมาก ทั้งๆ ที่อาจนั่งมาแล้วมาเป็นชั่วโมง  ถ้าหากเราทำอะไรแล้วแล้วรู้สึกสนุก มีความสุข ผ่อนคลาย สบายๆ หายปวดหัว หายเครียด นอนหลับได้ดีขึ้น หรืออะไรก็ตาม เราก็จะเกิดความรู้สึกว่า เราอยากนั่งสมาธิ อยากนั่งอีก นั่งสมาธิดีจริงๆ พอถึงช่วงเวลาที่เราตั้งใจไว้ ก็จะรู้สึกอยากนั่ง  แล้วหากเรารู้สึกว่าอยากนั่งสมาธิได้บ่อยๆ ก็จะทำให้เราทำจนเป็นกิจวัตร โดยไม่รู้สึกเบื่อ สิ่งที่สำคัญคือเราทำถูกวิธีหรือเปล่า หากเราทำถูกวิธีแล้ว เราจะได้รับประโยชน์ อย่างแน่นอน และสิ่งที่สำคัญมากกว่านั้นคือ วินัย และความสม่ำเสมอ โดยมีความสบายเป็นพื้นฐาน นั่งตอนไหนก็ได้ในช่วงเวลาที่เราสะดวก และทำอย่างต่อเนื่อง