ชีวิตที่แท้จริง…ต้องการอะไร คนส่วนใหญ่ตื่นเช้ามา ก็ออกไปทำงานหาเลี้ยงชีพ พอกลับมาก็พักผ่อนนอนหลับ ครั้นเริ่มวันใหม่ก็ทำอย่างนี้อีก ซึ่งบางคนต้องวนเวียนอยู่อย่างนี้ตลอดชีวิต โดยที่ยังไม่รู้เลยว่า ชีวิตที่แท้ที่จริงต้องการอะไร และทุ่มเททำทุกสิ่งทุกอย่างไปเพื่ออะไร มีผู้รู้ท่านหนึ่งได้บอกไว้ว่า ความสุขที่แท้จริง ที่ชีวิตต้องการ คือ ความสุขจากการเข้าถึงความสงบภายในตัว ซึ่งเกิดจากการนั่งสมาธิ
“สุขจากสมาธิ” แตกต่างจากสุขอื่นอย่างไร การทำกิจกรรมอย่างอื่น ที่ได้ประโยชน์และ สันติสุขภายในเหมือนกับการทำสมาธินั้นไม่มี ไม่ว่าเราจะใช้วิธีการใดก็ตาม ก็ไม่ได้ความสุขภายใน เท่ากับการทำสมาธิ จะไปเที่ยวเตร่ ไปดูทิวทัศน์ ได้พูดคุยกับคนที่ถูกใจ หรือจะไปทำอะไรก็แล้วแต่ มันได้แค่สุขหรือสนุกเล็กๆ น้อยๆ พอเพลินๆ เท่านั้นเอง หรือแม้กระทั่งประสบความสำเร็จในชีวิต ในธุรกิจการงาน การศึกษาเล่าเรียน สุขก็ยังไม่ได้เท่ากับสมาธิ มันได้แค่ปลื้มเล็กๆ ประเดี๋ยวเดียวแล้วก็จางหายไป การทำสมาธิ การทำสมาธิอย่างเดียวเท่านั้น จึงจะได้สันติสุขภายในที่มั่นคง และมีปริมาณความสุขมากกว่า ความสุขที่ได้จากวิธีการอื่น
กล่องความสุข สารแห่งความสุข งานวิจัยหลายชิ้นที่ขี้ให้เห็นว่า สมองมีการหลั่งสารเอนดอร์ฟิน (Endorphine) ที่เรียกกันว่า”สารแห่งความสุข” ออกมาในขณะที่กำลังนั่งสมาธิ ซึ่งสารเอนดอร์ฟินนี้มีคุณสมบัติช่วยลดความเจ็บปวดคลายกล้ามเนื้อ คลายความเครียด ช่วยให้เรารู้สึกผ่อนคลาย และมีความสุข จากหลักฐานต่างๆ ที่กล่าวมาแล้วนี้ จะเห็นได้ว่าในตัวของมนุษย์ทุกคนมี “กล่องความสุข” ที่บรรจุสิ่ง ล้ำค่าที่เรียกกันว่า “ความสุข” ที่มวลมนุษยชาติต่างพากันใฝ่หา ความสุขที่แท้จริง มนุษย์ทุกคน ทุกเชื้อชาติ ศาสนา สามารถเปิด”กล่องความสุข” ได้ด้วยตนเอง ด้วยวิธีง่ายๆ คือ การนั่งสมาธิ จนกระทั่งใจหยุด ใจนิ่ง จากนั้นเขาก็จะพบกับความสุขที่แท้จริง เป็นความสุขที่มีคุณภาพยอดเยี่ยม เหนือจินตนาการ แตกต่างไปจากความเพลิดเพลินที่มักเข้าใจกันไปว่า คือ ความสุข
สมาธิเป็นสิ่งจำเป็น เราต้องใช้สมาธิทุกวัน แม้จะมีศาสนาหรือ ไม่มีศาสนาก็ตาม หรือไม่ว่าเราจะนับถือศาสนาใดก็ตาม เราต้องใช้สมาธิในการทำทุกกิจกรรม ใจต้องมุ่งมั่นตั้งใจ ทำสิ่งนั้นไม่ให้วอกแวก ฟุ้งซ่านไปในเรื่องอื่น “การมีสมาธิ”จะทำให้การวินิจฉัยหรือการตัดสินใจ ไม่ผิดพลาด การนั่งสมาธิ จะทำให้เรามีความสุขภายใน และเป็นรากฐานที่จะทำให้เรามีความรอบรู้ เข้าใจเรื่องราวต่างๆอีก ทั้งจะดึงดูดสิ่งดีๆ มาหาตัวเรา เพียงแค่เรานั่งหลับตาเฉยๆ เหมือนนั่งพักผ่อน มีสติอยู่กับตัว อย่างสบายๆ
การแสวงหาความสุขที่เป็นอยู่ได้ด้วยตัวเอง “ง่ายกว่าที่เราเคยคิดไว้เยอะ” กาลเวลาก็เป็นเครื่องพิสูจน์แล้วว่า มนุษย์ทุกชาติ ศาสนาและเผ่าพันธุ์ ต่างก็มีสิ่งหนึ่งเหมือนกัน นั่นก็คือ“การแสวงหาความสุข” ถ้าคิดว่าความสุขอยู่ในทะเล ก็ไปหาที่ทะเล ถ้าคิดว่าความสุขอยู่ที่ภูเขา ก็ไปหาที่ภูเขา ถ้าคิดว่าความสุขอยู่ที่ห้างสรรพสินค้า ก็ไปเดินช็อปปิ้ง ถ้าคิดว่าความสุขอยู่ที่การมีเงินมากๆ ก็ทุ่มเทชีวิตให้กับการหาเงิน ถ้าคิดว่าความสุขคือการมีชื่อเสียงโด่งดัง ก็ทำทุกวิถีทางเพื่อให้ได้มาซึ่งชื่อเสียง สิ่งหนึ่งที่ได้ค้นพบ”เหมือนกัน” คือทะเล ภูเขา เงินตราและชื่อเสียงทั้งหลายในโลกนี้ ไม่สามารถช่วยให้เขามี”ความสุข”ได้เลย ในยามที่เขาอกหัก ซึมเศร้าหรือเจ็บปวด ทรมานจากโรคร้าย แม้สมบัติสิ่งสวยงามกองเท่าภูเขา ก็ไม่สามารถดิมเต็มความว่างเปล่าในจิดใจของเขาได้ ว่ากันตามจริงแล้ว สิ่งเหล่านี้นำมาซึ่ความพึงพอใจเพียงช่วงเวลาสั้นๆสุดท้ายก็จบลงด้วย “ความเครียดและความเหนื่อยล้า” “การนั่งสมาธิ” เป็นการผลิตความสุขได้ด้วยตัวเอง ความสุขที่ไม่ต้องพึ่งพาบุคคลอื่น หรือสิ่งภายนอกใดๆ มาทำให้เกิดขึ้น เป็นความสุขที่เป็นอิสระล้วนๆ มีอำนาจเหนือสถานการณ์และสิ่งแวดล้อมปัจจัยภายนอก แหล่งกำเนิดของความสุขที่ว่านี้ มีอยู่แล้วภายในตัวของมนุษย์ทุกๆ คนและสามารถเข้าถึงได้ ด้วย”การนั่งสมาธิ”
ทำอย่างไร… ถึงจะพบความเป็นอิสระ การนั่งสมาธิทำให้ “ใจหมดกิเลส” เพราะใจที่หมดกิเลส จะหลุดออกจากความอึดอัดคับแคบ หลุดออกจากความเซ็ง เครียด เบื่อ กลุ้ม ความไม่ได้ดั่งใจ ความกระสับกระส่าย ทุรนทุราย แต่เปี่ยมล้นไปด้วยพลังแห่งความบริสุทธิ์ อยู่ในกายที่สงบนิ่ง แม้ร่างกายที่เรา ” รักที่สุด” เราก็จะไม่รู้สึกผูกผันจนเป็นทุกข์ เพราะเราจะคิดได้เองว่าร่างกายทำหน้าที่เป็นเพียงที่อาศัยชั่วคราว สำหรับสร้าง“ความดี”
เมื่อนั่งสมาธิปรับใจให้สบายๆ และอยู่กับความสบายได้ต่อเนื่องก็จะเกิดความนิ่งในระดับ...
ความสบายกาย คือ กายสบายเมื่อเราเริ่มนั่งสมาธิค่อยๆ ปรับร่างกาย ให้โปร่ง โล่ง เบา...
ฐานของความสุข คือ ฐานของความสุข เมื่อนั่งสมาธิต้องมีความสุขเป็นฐานในทุกๆ ประสบการณ์ ถ้ายังหาความสุขไม่เจอ ต้องลองปรับ ต้องแก้ไข อย่างง่ายๆ สบายๆ ถ้าทำทุกอย่างด้วยความสบายก็จะทำให้เรานั่งสมาธิเข้าถึงฐานของความสุขได้ง่าย
วิธีปรับใจหาความพอดี ความพอดีอยู่ที่ความพอใจ ความตั้งใจในการนั่งสมาธิถ้ามากเกินก็ไม่ได้ แต่จะไม่ตั้งใจเลยก็ไม่ได้ ต้องปรับให้พอดีๆ สบายๆ และพอใจในทุกประสบการณ์ที่เกิดขึ้น จะทำให้ใจรู้สึกถึงความพอดีและได้รับความสุขจากการนั่งสมาธิ ความตั้งใจในการนั่งสมาธิ เมื่อนั่งสมาธิแล้วเผลอไปกด เค้น เน้น ให้ภาพชัด แบบนี้เรียกว่า ตั้งใจมาก จะทำให้ตอนนั่งสมาธิจะเข้าถึงความสุขได้ยาก
