อาการฟุ้งเป็นอย่างไร ลักษณะของอาการฟุ้ง เกิดขึ้นจากใจของเราได้สะสมเรื่องราวต่างๆ ไว้มากมาย โดยเฉพาะคนที่มีประสบการณ์ชีวิตมาก เมื่อจะมานั่งสมาธิเฉยๆ โดยไม่ให้มีความคิดเข้ามาเลยจะรู้สึกว่ายากในช่วงแรก เพราะมีความคิดต่างๆ ที่สะสมไว้ในใจมาก หากเรายังไม่สามารถปล่อยวางหรือตัดออกจากใจได้ความคิดนั้นจะปรากฏขึ้นมาในใจเรื่อย ดังนั้นเมื่อเรานั่งเฉยๆ ความคิดหรือความอึดอัดที่เก็บไว้ในใจ จะค่อยๆ ถูกปล่อยออกมา เรียกอาการนี้ว่า “ฟุ้ง” ทำอย่างไรใจจึงไม่ฟุ้ง ถ้ามีความฟุ้งเกิดขึ้นขณะที่เรานั่งสมาธิอย่าไปต่อต้านให้ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ “อย่าไปรำคาญ อย่าต่อต้าน อย่าไปกังวล” ว่าเมื่อไรความฟุ้งจะหมดไปถ้าความฟุ้งไม่ยอมหยุด เราก็ช่างมันและให้เปลี่ยนเรื่องคิด “คิดถึงเรื่องที่ทำให้ใจเราสบายใจ เช่น เรื่องบุญกุศล ความดี หรือเรื่องธรรมชาติที่สบายๆ”